Tenki no ko

[ Treść artykułu jest chroniona dzięki Plagiashield ]

Jak oglądać {netflix3wiki} na Netflix

Tenki no ko (jap. 天気の子) – japoński film animowany z 2019 roku, w reżyserii Makoto Shinkaia.

Za produkcję wykonawczą filmu odpowiadało studio CoMix Wave Films oraz Story Inc., zaś za dystrybucję – wytwórnia Tōhō.

Licealista Hodaka Morishima ucieka z domu i przenosi się do Tokio. Podczas podróży prawie zostaje wyrzucony z promu po uderzeniu dziwnej ulewy. Jednak ratuje go Keisuke Suga, który daje Hodace swoją wizytówkę na wypadek, gdyby potrzebował pomocy. Chłopak początkowo próbuje sam znaleźć pracę, jednak ponieważ jest niepełnoletni, nikt nie zgadza się go zatrudnić. Pewnego dnia w szemranej dzielnicy przypadkowo znajduje pistolet, który uważa za atrapę. Innym razem w McDonald’s jedna z kelnerek podarowuje mu darmową kanapkę. W końcu Hodaka kontaktuje się z panem Sugą i zostaje zatrudniony jako asystent w małej firmie wydawniczej, w zamian za kieszonkowe, wikt i opierunek. W pracy Hodaka spotyka Natsumi, która bada miejskie legendy związane z niezwykle deszczową pogodą w Tokio. Niedługo później poznają legendę o pewnej dziewczynie, która może kontrolować pogodę.

Pewnego dnia Hodaka zauważa znajomą kelnerkę z McDonald’s, w towarzystwie podejrzanych typów, którzy nakłaniają ją do pracy dla nich. Podejrzewając ich złe zamiary, postanawia ją uratować. Używa znalezionego pistoletu, który okazał się być prawdziwy, aby odstraszyć napastników i nastolatkowie uciekają do pobliskiego opuszczonego budynku. Dziewczyna przedstawia się jako Hina, lat 18. W ramach podziękowania zabiera chłopaka na dach budynku, gdzie znajduje się zrujnowana świątynia szintoistyczna. Hina składa ręce do modlitwy i, ku zdumieniu Hodaki, sprawia, że wychodzi słońce. Zainspirowany legendą, Hodaka odwiedza Hinę w jej domu i proponuje wspólne założenie firmy. Hina, jako Słoneczna Dziewczyna ma sprowadzać dobrą pogodę za pieniądze. Ich biznes staje się wielkim sukcesem i przyciągają wielu klientów, od przedszkolaków po korporacyjnych gigantów. Chłopak zaprzyjaźnia się z młodszym bratem Hiny, Nagim. Stopniowo uświadamia też sobie, że zakochał się w dziewczynie.

Szczęście nie trwa jednak długo. Okazuje się, że Hodaka jest poszukiwany przez policję za ucieczkę z domu i posiadanie broni. Pan Suga odsyła chłopaka do domu rodzinnego, gdyż sam stara się uzyskać prawo do opieki nad córeczką i obawia się konfliktów z prawem. Hinie z kolei grozi opieka społeczna, gdyż po śmierci matki ona i Nagi pozostają bez opieki dorosłych. Cała trójka postanawia uciec. Szukając hotelu, który zgodzi się ich przyjąć bez dowodu pełnoletniości, uciekając przed policją i zimową pogodą w środku lata, w końcu znajdują nocleg w drogim hotelu. Spędzają tam ostatnie radosne chwile. Tuż przed zaśnięciem Hina odsłania swoje ciało, pokazując Hodace, że robi się coraz bardziej przezroczysta. Jako Dziecko Pogody musi zostać złożona w ofierze, aby ustał wreszcie tajfun. Hodaka jest zrozpaczony i za wszelką cenę chce uratować Hinę. Wkłada jej na palec pierścionek – prezent na 18 urodziny, i obiecuje ją chronić.

Niestety następnego ranka po Hinie zostaje jedynie szlafrok, a na zewnątrz świeci piękne słońce. Policja odnajduje chłopców i zabiera ich na komendę. Hodaka znajduje w kałuży pierścionek Hiny, który spadł z nieba, a od oficerów dowiaduje się, że dziewczyna tak naprawdę ma dopiero 15 lat i nakłamała w CV aby dostać pracę. Chłopakowi udaje się uciec z rąk policji i z pomocą Natsumi dociera do budynku ze świątynią szintoistyczną, Na miejscu czeka na niego pan Suga i próbuje przekonać, by się poddał. Zjawia się też policja oraz Nagi, który pragnie pomóc ocalić siostrę. Hodaka po szamotaninie ze stróżami prawa ucieka na dach. Ze świątyni zostaje przeniesiony wysoko do nieba, ponad chmurę cumulonimbus, gdzie odnajduje Hinę. Chłopak sprowadza ją z powrotem na ziemię wraz z niekończącym odtąd się deszczem.

Ich drogi rozchodzą się. Hodaka trafia przed sąd, który postanawia dać mu drugą szansę i odsyła go do domu. Hina i Nagi zostają w Tokio, które z każdym dniem staje się coraz bardziej zalane.

3 lata później, po ukończeniu liceum na rodzinnej wyspie, pełnoletni już Hodaka wraca do Tokio. Wynajmuje mieszkanie i odwiedza pana Sugę, który zdołał rozkręcić swój biznes. Następnie, po chwilach wahania udaje się w kierunku domu Hiny. Spotyka ją na ulicy, pogrążoną w modlitwie. Dziewczyna z radością rzuca mu się w ramiona.

Ponadto w filmie pojawiają się w formie cameo także Taki i Mitsuha, dwie główne postaci z poprzedniego filmu produkcji Shinkaia, zatytułowanego Kimi no na wa..

2 sierpnia 2018 Makoto Shinkai zapowiedział produkcję nowego filmu, którego premiera zaplanowana została na 2019 rok. Obsadę produkcyjną filmu obejmowali: Masayoshi Tanaka (projektant postaci), Atsushi Tamura (reżyser animacji) i Hiroshi Takiguchi (dyrektor artystyczny). Film został wyprodukowany przy użyciu oprogramowania do tworzenia scenariuszy i przedprodukcji Toon Boom Storyboard Pro.

Ponad 2000 osób wzięło udział w castingu do ról dwóch głównych bohaterów filmu. Ostatecznie wybrano Kotaro Daigo i Nanę Mori. Pozostałe kluczowe role zostały obsadzone osobami pracującymi wcześniej przy produkcji Kimi no na wa.. 29 maja 2019 ogłoszono dodatkową obsadę: Shun Oguri (Keisuke Suga), Tsubasa Honda (Natsumi), Chieko Baisho (Tomi), Sakura Kiryuu (Nagisa Amano), Sei Hiraizumi (Yasui) i Yūki Kaji (Takai).

27 kwietnia 2019 ogłoszono, że Kotaro Daigo (Hodaka Morishima) i Nana Mori (Hina Amano) zaczęli nagrania swoich roli.

Muzykę do filmu skomponował zespół Radwimps, z którym Shinkai współpracował wcześniej przy tworzeniu oprawy muzycznej do Kimi no na wa.. W trakcie powstawania Tenki no ko reżyser odbył wiele spotkań z zespołem już na etapie powstawania scenariusza. W filmie wykorzystanych jest kilka kompozycji tego zespołu; jedną z nich jest utwór „Ai ni dekiru koto wa mada aru kai” (jap. 愛にできることはまだあるかい) wykorzystany jako motyw przewodni filmu. Kolejny utwór, „Grand Escape” (jap. グランドエスケープ Gurando Esukēpu), w którym gościnnie wystąpiła Tōko Miura. Inne utwory wykorzystane w filmie to m.in. „Kaze-tachi no koe” (jap. 風たちの声), „Shukusai” (jap. 祝祭) oraz „Daijōbu” (jap. 大丈夫).

Album ze ścieżką dźwiękową do filmu został wydany 19 lipca 2019 nakładem wytwórni Universal Music Japan. Album zajął 2. miejsce w notowaniu Japan Albums Oriconu i 1. miejsce w notowaniach tygodnika „Billboard” (Japan Hot Albums oraz Japan Top Albums Sales). W lipcu 2019 Recording Industry Association of Japan podało do informacji, że album uzyskał status złotej płyty.

13 grudnia 2018 podczas konferencji prasowej ogłoszono, że premiera filmu odbędzie się 19 lipca 2019. Pierwszy zwiastun filmu został opublikowany w Internecie 10 kwietnia, na 100 dni przed premierą, zaś drugi – 28 maja. Producent filmu, Genki Kawamura, zaprezentował film podczas corocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy. Początkowa scena była transmitowana na antenie TV Asahi. Przed premierą filmu w Japonii, przedsiębiorstwo Uniqlo wypuściło specjalne koszulki z projektami inspirowanymi Tenki no ko i poprzednimi filmami Makoto Shinkaia. Film był promowany przez wiele korporacji m.in. SoftBank, Suntory, Baitoru w różnych spotach telewizyjnych. Podczas gdy film był puszczany w japońskich kinach, rozpoczęto sprzedaż produktów spożywczych inspirowanych filmem w sieci sklepów Lawson.

Premiera filmu odbyła się 19 lipca 2019 o godzinie 9.00 w 359 kinach w całej Japonii. W tokijskiej dzielnicy Shinjuku oraz w dystrykcie Umeda w Osace premiera odbyła się w nocy z 18 na 19 lipca. 20 września na oficjalnej stronie filmu ogłoszono, że od 27 września film będzie również emitowany w formacie 4DX oraz MX4D.

11 lipca 2019 ogłoszono, że film będzie puszczany również w 140 krajach w Ameryce, Europie i Azji.

25 lipca 2020 podano do informacji, że 31 lipca film będzie dostępny na platformie Netflix.

W ciągu trzech dni od premiery filmu sprzedano 1 159 020 biletów, co przełożyło się na przychód na poziomie 1 643 809 400 jenów i tym samym ustanowiono nowy rekord, przebijając wynik filmu Kimi no na wa. (1 277 960 000 jenów).

Według stanu na 25 sierpnia 2019 sprzedano 8 milionów biletów; przychód ze sprzedaży wyniósł 10 730 000 000 jenów. 9 lutego 2020 film osiągnął przychód na poziomie 14,06 miliarda jenów, plasując się na 12. miejscu najlepiej zarabiających filmów w Japonii wszech czasów.

Przed premierą film otrzymywał pozytywne recenzje. Serwis Rotten Tomatoes poinformował, że na podstawie 22 recenzji krytyków średnia ocena filmu wynosi 7,32/10 (stan na maj 2020).

Brian Ashcraft z serwisu Kotaku wspomniał, że „fragmenty filmu są niesamowicie poruszające i przeplatają wierzenia sintoizmu ze współczesnymi modlitwami i odprawianiem rytuałów przed bogiem pogody”, ale później napisał, że „największym problemem, jaki ma Tenki no ko: to kontynuacja Kimi no na wa.”.

Daryl Harding od Crunchyroll News chwalił światowy aspekt filmu, stwierdzając, że Shinkai trzyma rękę na pulsie współczesnej atmosfery Tokio, ale skrytykował podobieństwo między Tenki no ko a Kimi no na wa.

Kim Morrissy z Anime News Network również pozytywnie oceniła film, chwaląc jego grafikę i wykorzystanie pogody do przekazania metafory opowieści, ale krytykując realizację w drugiej połowie filmu; napisała, że „Shinkai był wyraźnie ograniczony potrzebą dopasowania swojej historii do konkretnego szablonu, który nie wydawał się tym razem pasować do fabuły”.

Ollie Barder, pisząc dla Forbesa, opisał animację Tenki no ko jako „niesamowitą” i uznał jej zdolność do wprowadzenia „Tokio do życia w wyjątkowo namacalny sposób”. Później chwalił Shinkaia za sposób przedstawiania „dzikiej przyrody i naturalistycznych widoków”.

James Marsh z The South China Morning Post chwalił film za jego animację, ale skrytykował go za brak „jasności widzenia widzianego w Kimi no na wa.”. Opisał fabułę jako prostszą niż Kimi no na wa., ale stwierdził, że pewne wątki fabuły pozostały nierozwiązane.

Alicia Haddick dla portalu Otaquest chwaliła próby odróżnienia się filmu od wcześniejszych prac Makoto Shinkaia, a także jego animację, historię i muzykę, ale stwierdziła, że jego zależność od struktury jego ostatniego filmu zaszkodziła całemu filmowi i że twórcy nowego filmu, w tym muzycy zespołu Radwimps, w zbyt znacznym stopniu naśladowali zabiegi stylistyczne użyte w Kimi no na wa., pozostawiając widzów z odczuciem déjà vu.

Terence Toh, pisząc dla The Star, chwalił bohaterów i historię filmu, mówiąc: „Tenki no ko może pochwalić się wspaniałymi wizualnymi i sympatycznymi postaciami. Opowieść jest również jak deszcz”.

30 kwietnia 2019 reżyser Makoto Shinkai poinformował, że zakończył prace nad powieścią ilustrowaną, która została wydana 18 lipca 2019 przez wydawnictwo Kadokawa pod imprintem Kadokawa Bunko, dzień przed premierą filmu w Japonii. Według stanu na grudzień 2019, sprzedano ponad pół miliona egzemplarzy.

20 grudnia 2019 Makoto Shinkai za swoją powieść ilustrowaną otrzymał nagrodę Noda Publishing Culture przyznawaną przez wydawnictwo Kōdansha.

25 lipca 2019 rozpoczęto publikację mangi autorstwa Watabi Kuboty na łamach magazynu „Afternoon” wydawnictwa Kōdansha, zaś pierwszy tankōbon został wydany 22 listopada tego samego roku. 22 lipca 2020, w sierpniowym numerze magazynu „Afternoon” podano do informacji, że serializacja zakończy się w sierpniu, wraz z premierą wrześniowego wydania. Wcześniej, 23 czerwca wraz z premierą drugiego tomu ogłoszono, że w październiku zostanie wydany ostatni, trzeci tom. Wraz z wydaniem drugiego tomu mangi, liczba sprzedanych egzemplarzy osiągnęła 10 milionów.

Daj nam znać

Tenki no ko

[ Treść artykułu jest chroniona dzięki Plagiashield ]