Teoria wielkiego podrywu (oryg. The Big Bang Theory) – amerykański serial komediowy stworzony przez Chucka Lorre i Billa Prady’ego, którzy są także głównymi producentami razem z Stevenem Molaro. Oprócz tego cała trójka jest głównymi scenarzystami. Serial miał premierę 24 sierpnia 2007 roku na kanale CBS. W Polsce emitowany jest przez kanał Comedy Central.
12 marca 2014 roku, stacja CBS oficjalnie zamówiła trzy kolejne sezony (ósmy, dziewiąty i dziesiąty) „Teorii wielkiego podrywu”.
20 marca 2017 roku, stacja CBS oficjalnie zamówiła dwa kolejne sezony (jedenasty i dwunasty) serialu.
22 sierpnia 2018 roku, stacja CBS oficjalnie poinformowała, że sitcom zakończy się po dwunastym sezonie.
Akcja dzieje się w mieście Pasadena w stanie Kalifornia i skupia się na pięciu postaciach: dwóch współlokatorach geniuszach, pracujących w California Institute of Technology: fizyku eksperymentalnym Leonardzie Hofstadterze i fizyku teoretycznym Sheldonie Cooperze; ich blond sąsiadki Penny – kelnerki, która chce zostać aktorką. Leonard i Sheldon mają równie wykształconych i społecznie nieprzystosowanych współpracowników i przyjaciół: Howarda Wolowitza, inżyniera lotnictwa bez tytułu doktora z Massachusetts Institute of Technology (MIT), i Rajesha Koothrappali, astrofizyka również pracującego w Caltech. Wykształcenie i poziom intelektu tych czterech postaci zostały zestawione z umiejętnościami społecznymi oraz zdrowym rozsądkiem Penny, co dało komiczny efekt. Głównymi hobby panów są komiksy, filmy science-fiction, gry komputerowe oraz internet.
Kanadyjski zespół rockowy Barenaked Ladies napisał i nagrał piosenkę do serialu. Opisane jest w niej powstanie oraz historia wszechświata. Ed Robertson, wokalista i gitarzysta zespołu, został poproszony przez Chucka Lorre i Billa Prady o napisanie utworu tytułowego. Już wcześniej artysta był proszony o tworzenie piosenek dla innych filmów i seriali, jednak odrzucano jego propozycje i wybierano innych autorów. Robertson zgodził się napisać temat do tego serialu po potwierdzeniu, że jest jedynym autorem, którego Lorre i Prady o to poprosili. Jego inspiracją była książka Simona Singha pt. „Big Bang”, którą przypadkowo właśnie skończył czytać.
Przez pierwsze trzy sezony Galecki, Parsons i Cuoco – trzy główne gwiazdy serialu – otrzymywali co najwyżej 60 tys. dolarów za odcinek. Ich wynagrodzenia wzrosły do 200 tys. dolarów w czwartym sezonie. Zgodnie z umowami, ich pensje wzrastały o dodatkowe 50 tys. dolarów w każdym z trzech kolejnych sezonów, co dało 350 tys. dolarów za odcinek w sezonie siódmym. Od sezonu ósmego Galecki, Parsons i Cuoco otrzymywali 1 mln. dolarów za każdy odcinek.
Podobnie jak większość programów stworzonych przez Chucka Lorre’a, Teoria Wielkiego Podrywu kończy się pokazaniem przez sekundę krótkiego eseju napisanego przez Lorre, a następnie logo zamknięcia Warner Bros. Television. Karty te są archiwizowane na stronie internetowej Lorre.